Göz yaşlarımız 38 yıl sonra gelecek şampiyonluk için

En son 12 Eylül askeri darbesi sonrası 1984 yılında şampiyon olan Trabzonspor’umuz ligin bitimine 11 hafta kala en yakın rakibine 17 puan fark atmış durumda, inşallah 2021-2022 yılının şampiyonu da olacak. Son oynanan Kayseri spor karşılaşmasında gelen galibiyetin ardından göz yaşlarını tutamayan 83 yaşındaki Halit amca ülke basının gündeminde. Onun gözyaşları belki de; 38 sene önce şampiyon olduğumuz günden bugüne oldukça uzun sürenin gözünün önünden bir film şeridi gibi geçişi oluyor. Onu çok iyi anlıyorum…

1984 yılından önce 1980-81 sezonu şampiyonu da Trabzonspor’du. Ben Araklı’dan Zonguldak Ereğli’de gelip liseyi yeni bitirmiş, üniversiteyi kazanamamış askerlik gününü beklerken pazarda tezgah açan ve çay ocağında çalışan bir gençtim. Şampiyon olduğumuz gün sevinmenin bile yasak olduğunu, askerlerden yediğimiz fırça sonucu öğrenmiştim. Daha sonra Trabzonspor’umuzun İtalya’nın İnter takımını Trabzon’da 1-0 yendiği bir maçta tribünde olan ama İtalya’da oynanan rövanş mücadelesini, darbecilerin izin vermeyişi nedeniyle ne radyodan nede televizyondan takip edemeyip, gece saat 02 veya 03 de radyo haberlerinden dinleyip 2-0 ile kaybettiğimizi iki kelimeyle öğrenip kahrolduğum o günü  unutamıyorum. 
1984 de son şampiyonluğumuzun ardından askere gittim. Acemi birliğimiz olan Denizli’de eğitim esnasında Milli takımın İngiltere’ye  8-0 hezimetini kulak mısafiri olduğum komutanlardan duydum.. Oysa birkaç yıl önce Avrupa’nın en iyi takımlarından birini yenmeyi başaran Trabzonspor’du. İşte biz böyle nedenlerleTrabzonspor’u gittiğimiz her yerde gurur kaynağımız olarak görüyorduk.

Askerlik sorası İstanbul’da ticaret hayatım başladı. Her sene lige umutlu başlayıp sonunu kötü getiren Trabzonspor ile yaşamaya devam ettik. Trabzonspor’a toz kondurmadığımız için her seferinde girdiğimiz iddialar ve kaybettiklerimizi hiç umursamadık. Çocuklarımızı Trabzonspor aşkıyla yetiştirmek ise zorlandığımız konu oldu. Forma giyip sokağa çıktıklarında diğer takım taraftarı çocukların anlatacağı şampiyonlukları vardı fakat bizimkiler hiç şampiyonluk yaşamamıştı.
2010-2011 sezonunda ülke futbolunun ne şekilde dizayn edildiğinin bir belgeseli gibi izlediğimiz olaylar sonrası Fenerbahçe’nin ligi 1.sırada bitirdiği halde karar Türkiye’de alınmadığından, şampiyonlar liginde Trabzonspor’un oynadığına şahit olduk. Son şampiyonluğumuz olan 1984 öncesinde Trabzon’da İnter’i yendiğimiz gibi Şampiyonlar ligi ilk maçında bu kez aynı takımı aynı sonuçla İtalya’da 1-0 yendik ama ligin sonunu iyi getiremedik.
Trabzonspor’un şampiyonluk yaşayamadığı 38 yıl boyunca ülkenin müzmin sorunu olan adaletsizliğin futbolda tecelli ettiğini gördük. Aslında yapılan haksızlık göz önündeydi. Televizyonlarda ağır, hızlı vs. oynatılan pozisyonlar her şeyi anlatıyordu. Seyreden herkes evet adaletsizlik VAR! Diyordu ama “atı alan Üsküdar’ı” çoktan geçmiş oluyordu.
Dünya futbolunda uygulamaya geçen video hakem uygulaması VAR, tüm dünyada olduğu gibi adaleti maç içinde sağlamaya başladığında futbolu istediği gibi dizayn eden lobileri devredişi bıraktı. İster istemez iyi olanın maksimum hakkını aldığı bir dönem başladı.
Eğer yaşadığımız yıl 2010-2011 olmuş olsaydı. VAR uygulaması olmasaydı. Futbolu istediği gibi yönlendirenlerin, Trabzonspor’u arada 17 puan olmasına rağmen bayağı zorlayacaklarını düşünebilirdik. Ama lig bitimine 11 hafta kalmasına rağmen, çoğunlukla adaletsizliklerle geçen 38 yıl sonrası ”ŞAMPİYON TRABZONSPOR” diyebiliyoruz.
Göz yaşlarımız adaletsizlikle boşa geçen o yıllara …