İşe gidip gelirken her gün kullandığım metrobüs durağında inmiş, yaya olarak eve kadar yürüdüğüm üst geçitten yolun karşısına geçmiştim.
Merdivenlerin başına gelmiş aşağı doğru inmeye başlamıştım ki otobüs durağında, biri kız diğeri erkek iki gencin hararetli tartışmalarına takıldı gözlerim.
Aralarında neler konuştuklarını anlayamıyordum ama vücut dilleri ortada ciddi bir durumun varlığını hissettiriyordu.
Son sözünü söylediği anlaşılan erkek olanı, sağ kolunu omuz hizasından yukarı kaldırarak kıza söyleyeceklerini söyleyip, sırtını kıza dönerek ters istikamete doğru yürümeye başladı.
Olduğu yerde bir an sessiz olarak duran kız, sesini yükseltti, “Gelmiyorum! Gelmiyorum işte!”
Sonra o da sırtını dönüp zıt istikamete doğru yürümeye başladı.
Merdiveni yarısına kadar inmiştim ki tam yanımdan geçmekte olan genç erkekle göz göze geldik. Öfkesi yüzüne yansımış, yanakları kızarmıştı.
Nasıl oldu bilemiyorum ama göz göze geldiğimiz gence gayri ihtiyari başımla, “arkasından git” anlamına gelen bir hareket yaptım.
Bir an tereddüt eden genç aniden geri döndü. Hızlı adımlarla kendine göre ters istikamete doğru yürüyen genç kızın arkasından yetişip kolundan tuttu.
Sonra da önüne geçerek dikildi. Genç erkeğin dudak hareketlerinden kıza bir şeyler söylediğini anlıyor ama ne söylediğini duyamıyordum. Aramızda hala bir mesafe vardı.
Kıza ne söylediyse, önce iki gencin başlarını alınlarında birleştirmelerine, sonra da genç kızın başını genç erkeğin omzuna yaslamasına, kollarını boynuna sarmasına neden olmuştu söyledikleri.
Kısa bir sarılmadan sonra geri dönüp birlikte merdivene doğru yürümeye başladılar.
Yanımdan geçerlerken genç erkekle yeniden göz göze geldik. Başımı öne doğru hafif eğerek davranışını taktır ettiğimi anlatan bir hareket yapıp yoluma devam ettim.
Genç erkeğin dudaklarında bir tebessüm belirmişti.
Genç erkek kıza ne söyledi bilemiyorum ama her ne söylediyse, belli ki genç kızın öfkesini bitirmiş, başını genç erkeğin omzuna yaslamasına, kollarını boynuna sarmasına neden olmuştu.
Eve doğru yürürken, mutsuzlukla sonuçlanabilecek bir ilişkide mutlu sona katkı sağlamanın verdi huzur yüzeme yansımış olacak ki, dudaklarımın yanaklarıma doğru yayıldığını hissettim.
Bir yandan da düşünüyordum.
Kim bilir kaç kişi sırf gurur meselesi yaptığı için geri dönmeyerek sevgisinde dönüşü olmayan yaralar açılmasına neden olmuştur,
Kim bilir…