Yıllardır doğduğum topraklara yanı Araklı’ya gider gelirim. Her gidişimin ardından İstanbul’a döndükten sonra gördüklerimden ve yaşadıklarımdan aklımda kaldığınca Araklı Haber okuyucuları ile paylaşırım. 2017 Mayıs ayı içinde 20-25 günlük böyle bir ziyaretim oldu.
Bu kez bir akrabamızın gününü beklediğimiz ebedi aleme göç zamanının rahatsızlığını hissettiğimiz günlerimiz oldu. Bu süre zarfında sürekli yağmur yağması canımızı sıksa da cenaze veya başka sebepler için köye gelenlerin yarattığı rahatsızlık bunu gölgede bıraktı.
2010 yılında gerçekleştirdiğimiz bir yol ve geçen 7 yıldan fazla süre zarfında bu olaya vesile olanları da beni de oldukça yıpratan hayal kırıklığı. Anladım ki bizim insanlarımız ile kesinlikle yola çıkılmazmış. İnsanlara yaranmak için nasıl olacaksa hiç arazilerine dokunmadan kapılarına yol getirmek gerekiyormuş. Fakat henüz böyle bir teknoloji olmadığından artık maalesef benim bu çilemin sonsuza kadar süreceğini idrak etmiş durumdayım!
Kavga ve gürültünün eksik olmadığı süre ramazan başlangıcıyla Araklı’da benim için sona erdi. Fakat uzun zamandır ayrı kaldığım memleketimde döndüğüm günden beri garip ve vahim durum aklımdan çıkmıyor.
Anlaşılan biz yokken birileri oraları sahiplenmiş.Araklı dışında yaşayanlar dan fazla köyde yaşadıkları için kendilerini artık oraların sahibi gibi görmeye başlamışlar.
Örneğin: başta bahsettiğim yolun yapılmasına ben vesile oldum diye benim nasıl ki gidip de hiç kimseye “yol benimdir geçemezsin” demek gibi saçma sapan bir hakkım yoksa, başka bir kişinin de başka bir hizmet ile alakalı başka vatandaşa kibirlenme veya böbürlenme hakkı yoktur.
Artık akıl yoksunu “köpeksiz köy bulunca değneksiz gezen” bazı kişiler türemiş, kendilerini o karanlık dünyalarında öylesine hapsetmişler ki köyün ortak bir hizmetini bile kendilerinin hakkı zannedecek kadar budalaca hareketlerde bulunabiliyorlar.
Yıllarca gurbetteki insanlardan toplanan mali kaynakla yapılan bir tesisi eğer adamın biri keyfine göre, o an köydeyse kendisi için, kendi malı gibi istediğince kendisine hizmet verecek şekilde kullanıp, mecburen köy halkının yararlanmasını bile hazmedemeyerek, gurbettekilere de “bak ben bir şey yaptım” diye böbürlenip siz kimsiniz babında küfür bile yazacak kadar adileşirse böyle memlekete yazıklar olsun…
Güzel memleketim kala kala böyle insanlara mı kalmış ? Araklı denince akla ilk gelen şey hırsızlık ve uğursuzluktu,şimdi de sırada bu dangalaklar mı var?
Biz "köpeksiz köyde değneksiz gezenler" yazınca, acaba yaz aylarında köye gelenlerden bahsettiğimizi mi zannediyorlar?